Depremzede çocukların öncelikle fizikî güvenliğin sağlanması gerektiğini vurgulayan Prof. Dr. Bilge Uzun, olumsuz durumlarda çocukların hislerini daha ağır yaşamakta olduğunu ve yetişkinlere göre daha korkulu hissetmekte olduklarını vurguladı.
Depremde ebeveyn kaybı olması halinde haberin çocuğa en uygun ve en kısa vakitte iletilmesi gerektiğini söyleyen Prof. Dr. Bilge Uzun mevzuya ait, “Afet sonrasında çocukları dinlemek ve hislerini onaylamak değerlidir. Çocukların sarsıntıdan sonra pek çok soruları ve kaygıları olabilir. Hisleri ve tasaları hakkında konuşmaları için onları cesaretlendirmek ve onları yargılamadan dinlemek önemlidir” dedi.
“MEVCUT DURUMU İNKÂR EDEN TELAFFUZLARDAN UZAK DURULMALIDIR”
Yapılması gereken birinci şeyin çocukların en temel gereksinimi olan fizikî güvenliklerinin sağlanması olduğunu söyleyen Prof. Dr. Bilge Uzun mevzuya ait şunları ekledi:
“Deprem riski devam eden bölgelerde çocuğu tehlikeden uzak, inançlı bir yerde tutmak kıymetlidir. Afet sonrasında çocukları dinlemek ve hislerini onaylamak gerekir. Çocukların zelzeleden sonra pek çok soruları ve tasaları olabilir. Hisleri ve tasaları hakkında konuşmaları için onları cesaretlendirmek ve onları yargılamadan dinlemek değerlidir. Çocuklarla bağlantı kurarken ‘Bir şey yok, hiçbir şey yok, korkma, sakin ol’ üzere mevcut durumu inkâr eden telaffuzlardan uzak durulmalıdır. Çocuğa neler olduğu basitçe açıklanmalı ‘Deprem oldu, meskenimiz hasar aldı, artık güvendeyiz’ üzere kısa ve somut sözlerle durum açıklanmalıdır.”
“TRAVMA KONUSUNDA ÇALIŞAN UZMANLAR MÜDAHALE ETMELİ”
Çocukların etrafta neler olduğunu ve ne yapması gerektiklerini ebeveyne ya da yakınındaki yetişkine bakarak karar verdiğine değinen Uzun, “Ebeveynler ya da çocuğun yanında olan yetişkinler kendi tasalarını denetim etmelidir. Çocuklar hislerini sözel olarak söz edemeyebilirler. Hislerini söz edebilmeleri için sanat, müzik üzere etkinliklerle durumu ve hislerini söz etmeye teşvik etmek değerlidir. Uyumakta, yemek yemekte zorlanıyorsa yahut bilhassa kaygılı yahut içine kapanık tutumlar sergiliyorsa, travma konusunda uzmanlaşmış bir ruh sıhhati uzmanından profesyonel yardım almayı düşünmek hakikat olacaktır” dedi.
“ÇOCUKLARA UYGUN DAYANAK SAĞLANIRSA GERİLİMLİ OLAYLARI ATLATIRLAR”
Ardından çocuklara sarsıntının nasıl anlatılması gerektiğini şu sözlerle açıkladı:
- “Doğrudan ya da dolaylı olarak sarsıntıya maruz kalmış çocuklara zelzeleye ait şuur kazandırırken gelişim seviyesinin göz önünde bulundurulması gerekmektedir. On yaşından daha küçük çocuklara, sarsıntısı tanımlarken gereğinden fazla detaya girmemek, anlayabileceği somut sözler kullanmak, yalın ve kolay bir lisan kullan değerlidir. ‘Büyük bir zelzele oldu. Bu sarsıntının şiddetinden konutumuz hasar gördü. Hepimiz hâlâ şoktayız. Sen de sarsıldın lakin daima yanında olacağız’ gibisi tabirler kullanılabilir.”
“AFETLER, BİLİNÇALTINA SIKIŞMIŞ TRAVMALARI TETİKLEYEBİLİR”
Afetler, daha evvel yaşanmış ve hatırlanmasa da bilinçaltına sıkışmış travmaları tetikleyebileceğini söyleyen Uzun, şöyle konuştu:
- “Göçük altında kalma tasası, vefat korkusu, çaresizlik ve güçsüzlük hissi ağır bir biçimde yaşanabilir. Olumsuz fikirler zihni meşgul etmeye başlayabilir. Daima olarak mümkün sarsıntı kanıları, bu niyetleri ağır bir biçimde paylaşma muhtaçlığı, zelzeleye dair haberleri takip etme gereksinimi oluşabilir. Bu yüzden travmaya maruz kalan çocuklarda korku, donakalma, yerinde duramama, dikkat eksikliği, zihinde bulanıklık, ne yapacağını bilememe, ortamdan kopuk hissetme, inançsız hissetme üzere durumlar meydana gelebilir.
- Afetler, daha evvel yaşanmış, hatırlanmasa da bilinçaltına sıkışmış travmaları da tetikleme riski taşır. Sarsıntının üzerinden geçen vakte karşın çocuklarda dikkatini toplama, organize olma, kendini günlük akışa bırakma ya da işe odaklanamama ve hafıza ile ilgili meseleler yaşanıyorsa bir uzmana danışılmalıdır.”
“HEDEFLERİ HALA GERÇEKLEŞTİREBİLECEKLERİNİ SÖYLEMEK ÖNEMLİDİR”
Depremde fizikî olarak ziyan gören çocukların ruhsal sıhhatine ait kıymetli ihtarlarda bulunan Prof. Dr. Bilge Uzun, “Depremde bir uzuv kaybetmek, çocuklar için travmatik ve hayatı değiştiren bir tecrübedir. Çocuğun fizikî gereksinimlerinin karşılandığından ve gerekli tıbbi bakıma erişebildiğinden emin olunması gereklidir. Uzvunu kaybetmiş çocuklarda üzüntü, öfke, hayal kırıklığı ve ıstırap üzere ağır hisler olağandır. Bu nedenle onların güçlü yanlarına ve yeteneklerine odaklanmalarına yardımcı olup gayelerini ve hayallerini hâlâ gerçekleştirebileceklerini bilmelerini sağlamak kıymetlidir. Çocukların hislerini tabir edebilmeleri için sanat, müzik üzere etkinliklerle durumu ve hislerini söz etmeye teşvik etmek önemlidir” formunda konuştu.