Türkiye siyasal tarihi solun sağ karşısında yenildiğine dair örneklerle doludur. Elbette bunun siyasal, ekonomik, sosyolojik birçok nedeni olmakla birlikte, solun kusurlarının da azımsanamayacak hissesi var. Başta sayısal olarak çoğunluk olamamasına karşın, ısrarla bölünerek seçimlere gitmesi solun tarihine tesir eden, taraf veren en değerli nedenlerden biridir.
Bu mağlubiyetleri yaratan devrin sol ismine karar vericileri, bugün hala kamuoyunda önemli bir prestij kaybı yaşamış değil. O devir, fikirlerine bağlılıkları ülke çıkarlarına bağlılıklarından yüksek olanlar, mümkün ki artık bir kısmını hatırlamakta bile zorlandıkları anlamsız niyet farklılıklarından ötürü solu bölüp seçimleri sağa ikram ettiler.
Paradoksal olarak bu tavırları açıkçası siyasi mesleklerini de çok olumsuz etkilemedi. Bunun değerli sebeplerinden biri de çoklukla ANAP üzere DYP üzere merkez sağ siyasete karşı kaybetmeleriydi. Bu sefer kaybedilirse, bugünün karar vericilerini tıpkı sonuç beklemiyor. Zira Hüda Par ve Tekrar Refah’ın iştiraki ile Cumhuriyet tarihinin en gerici ittifakı oluşmuş durumda.
Ben bu sefer her şeye karşın seçmenin siyasete müdahalesinin hakikat sonuca götüreceğine inanıyorum. Tıpkı 6’lı Masa’da ortaya çıkan ayrılıklarda ortaya çıkan toplumsal baskı üzere, bu bölünme halini sandıkta düzelteceğini düşünüyorum. Toplumsal medyada aldığı etkileşime kapılan, kibiri, egosu aldığı toplumsal karşılıktan büyük olan, solu bölen bu politikler de bu sayede hak ettiğini bulmuş olacak.
İktidar bloğu seçim sürecini şimdilik iki ayak üzerinden götürüyor. Birincisi belirttiğim üzere solun bölünmesini desteklemek. İkincisi ise gerici ittifakının tabiatı gereği dışlayıcı, hedefleştirici siyaset. Yazının kalan kısmında dışlayıcı ve hedefleştirici siyasetin son örneğine yer vermek istiyorum.
Malumunuz geçtiğimiz hafta iktidar bir fotoğraf üzerinden “seccadeye bastınız” tartışması açtı ve elindeki tüm imkanlar ile bu tartışmayı büyütmeye çalışıyor. İstiyor ki ülkede çocuk açlığını, fakirleşmeyi, besin enflasyonunu, yargıdaki çürümeyi, eğitimdeki gerilemeyi, sarsıntıda hayatını kaybetmiş on binlerce insanımızı değil seccadeye basmayı konuşalım. Bu sayede hem iktidar yönetememesinin üzerini bu seccade ile kapamış olsun hem de rakibini inançlara karşı hürmeti olmayan biri durumuna düşürsün.
Bu hafta yaptığımız bir ölçümde bu mevzuyu ele aldık. Sonuçları itibariyle rahatlıkla söz edebilirim ki, hükümet gündemi değişmeyi başarsa da Sayın Kılıçdaroğlu’nu dilek ettiği üzere inanca saygısız durumuna düşürememiş. İktidarın berbatlığı toplumun vicdanına yenilmiş. Sonuçlara birlikte bakalım.
İktidar havuz medyasında, merkez medyada ve toplumsal medyada birkaç gündür bu husus dışında bir mevzunun konuşulmasına müsaade etmiyor. Buna karşın “seccadeye basıldı” haberini bilenlerin oranı aşağıdaki tabloda görüldüğü üzere istedikleri seviyede değil.
İlgili fotoğrafı deneklere gösterdik ve gördünüz mü diye sorduk. Görenlerin oranı yüzde 58,9. Tabloda yer alan büyük partilerin seçmenlerinin karşılıklarına baktığımızda çabucak hemen birebir oranda bir bilinirlik olduğunu görüyoruz. İktidarın medya bombardımanına karşın husus toplumda istedikleri kadar yaygınlaşmıyor. Zira çocukların okula aç gitmek zorunda kaldığı bir ülkede beşerler bu cins sentetik gündemlerle ilgilenmiyor.
Gelelim iktidarın tezine toplumun inanıp inanmadığına. Malum iktidarın savı şu ki, her inanca eşit seviyede hürmet duyan, temas ettiği herkese ihtimamlı olan Sayın Kılıçdaroğlu “fotoğraf çektirirken bir seccade görmüş ve dur şu seccadeye basayım” demiş. Pekala iktidarın bu argümanı karşısında toplum iktidara ne diyor ona bakalım.
Toplumun bakışını anlamak için deneklere fotoğrafı gösterdik ve “Sayın Kemal Kılıçdaroğlu’nun katıldığı iftar yemeğinde yerde duran bir seccadenin üzerinde çekilmiş fotoğrafı ile ilgili kamuoyunda 2 farklı görüş bulunmaktadır. Sizin görüşünüz aşağıdakilerden hangisine yakındır?” sorusunu sorduk. Biri iktidara ilişkin olmak üzere iki farklı görüşü seçenek olarak verdik. Sonuçlar aşağıdaki üzere.
Bilerek bastığını düşünenlerin oranı yüzde 30,6’da kalırken, farkında olmadan bastığını düşünenlerin oranı yüzde 69,4’e ulaşıyor. Yani anlayacağınız AKP ve MHP oyları toplamı yüzde 38-40 bandına denk gelirken bu iftiraya inananların oranı yüzde 30’da kalıyor. Toplumun vicdanı iktidarın iftiralarının karşısındaki en büyük direnci oluşturuyor.
Bu argümana inanan yüzde 30,6’yı oluşturan seçmen kümesi iktidarın en çekirdek seçmen kümesini oluşturuyor. Bu küme iktidarın telaffuzlarına neredeyse tam bağlı. İktidar “bu yıl Kılıçdaroğlu yüzünden Doğu Anadolu bölgesine çok kar yağdı” dese ona da inanacak alt kümeler mevcut bu kümede.
Muhalefete düşen, bu iftira karşısında duran yaklaşık yüzde 70’i referans almak. Daha fazla seccadeye farkında olmadan bastığını anlatmak yerine, toplumun somut problemlerine bağlı kalmak. Zira Sayın Kılıçdaroğlu babasının ona verdiği tembihe bağlı kalması sayesinde bu iftirayı da atlatmış durumda. “Oğlum sen hakikat dur eğri belasını bulur”. O denli de oldu.